Mercurius

Inleiding

Mercurius is de dichtst bij de zon staande en tevens kleinste planeet binnen ons zonnestelsel.
Zij wordt ook wel een terrestrische planeet of Aardse planeet genoemd (dat wil zeggen dat ze bestaat uit gesteente in plaats van gassen).
De planeet is vernoemd naar de Romeinse god Mercurius vanwege de snelle draai om de zon.
Omdat Mercurius zo dicht bij de zon staat, zul je vroeg op moeten staan om de planeet te bekijken. Mercurius is namelijk alleen te bekijken als de zon net opkomt of ondergaat.
Op klaarlichte dag wordt de planeet overstraald door de zon en is zij niet waar te nemen. Onder ideale omstandigheden is de planeet voor het blote oog niet veel meer dan een middelmatig heldere ster.
Eens in de negen jaar trekt de planeet voor de zon langs en is zij waar te nemen als een piepklein schijfje dat langs de zon schuift. Dit kleine schijfje is groter dan de maan. Dus kan je nagaan hoe groot de zon is in verhouding met onze maan.

 

Samenstelling

Mercurius was al enige tijd aan het afkoelen toen een groot hemellichaam tegen de planeet aanbotste met een snelheid van 70.000 km per uur. Deze twee hemellichamen fuseerden samen met hun metalen kern. Daaruit ontstond een ijzeren planeet.
42% van het volume bestaat uit de kern (op aarde is dat 17%). Om de kern heen zit een vrij dunne mantel van 600 km met daarop een korst van 100 tot 200 km.

 

Rotatie

Mercurius is van alle planeten binnen ons zonnestelsel de snelste. Daarom is zij, zoals in de inleiding beschreven staat, vernoemd naar Mercurius – de Romeinse god.
In 88 dagen draait Mercurius rond de zon en in 58 dagen rond haar eigen as. Ze roteert driemaal rond haar eigen as in twee Mercurius jaren.
In combinatie met de omloop om de zon in 88 dagen duurt één dag op Mercurius ruim 176 aardse dagen.

Atmosfeer & Temperatuur

Mercurius heeft temperatuur verschillen van 90 ~ 700 Kelvin. Overdag kan de temperatuur oplopen tot 427 °C en ‘s nachts kan de temperatuur afkoelen tot -183 °C. Niet alleen komt dit door de korte afstand tot de zon, maar ook omdat Mercurius vrijwel geen atmosfeer heeft (ijle atmosfeer van 10-12 bar).
Het zonlicht dat op Mercurius schijnt is ongeveer negen keer zo intens als op aarde.

 

Oppervlak

Het oppervlak van Mercurius is bezaaid met inslagkraters en lijkt veel op dat van de maan. Er zijn talloze valleien, heuvels en vlaktes te vinden.
Maar wat het meest opvalt is de enorme inslagkrater “Caloris Bassin” met een diameter van 1350 km en omringd door een gebergte van ongeveer 2 km hoog.

Toen Mercurius afkoelde ging de planeet krimpen (wat men ook wel contractietektoniek noemt). Deze inkrimping moest door de vaste korst worden gecompenseerd door de vorming van opschuivingsbreuken.
Daarnaast heeft men op gematigde breedten ook lijnstructuren opgemerkt, die men verklaart als horizontaalverschuivingen die ontstonden als gevolg van mechanische spanningen wanneer de rotatie van de planeet langzaam vertraagde.

Eind jaren 90 heeft men ontdekt dat sommige delen op Mercurius gladder waren dan andere. Deze gladde gedeeltes waren bedekt met gestolde lava en dat zou bewijzen dat er in het verleden actief vulkanisme moet zijn geweest.

Mercurius (samengevat)
Vernoemd naar Mercurius, een god in de Romeinse mythologie
Afstand tot de zon5,791×107 km
Diameter4.880 km
Massa3,302×1023 kg
Samenstelling kern Ijzerrijk, vloeibaar, ca 3600 km diameter
Temperatuur90 ~ 700 Kelvin (-183 ~ 427 °C)